کودکانه‌هایت را دوست دارم
مادامی که این اطفال در کنارت هستند دوست‌شان بدار. خود را فراموش کن و به ایشان خدمت نما. شفقت فراوان خود را از آن‌ها دریغ مدار. مادام که این موهبت با توست قدرش را بدان و نگذار هیچ یک از رفتارهای کودکانه‌ی آن‌ها بدون قدردانی بماند. این شادمانی که اکنون در دست توست، مدت زیادی نخواهد ماند. این دستان کوچکی که در دست تو آشیانه دارند در حالی که در آفتاب قدم می‌زنی همیشه با تو نخواهد بود. همین گونه این پاهای کوچکی که در کنارت می‌روند و یا صداهای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سؤال از تو می‌کنند. یا بازوان کوچکی که بر گردن تو حلقه می‌شو...
